Donderdag 24 februari

De kriebels zijn er weer, we gaan vandaag naar Amerika. Marja zet ons af bij de NS waar de trein keurig op tijd vertrekt. Wat een gesjouw zeg, terwijl we niet veel hebben meegenomen dachten we. Wacht maar tot we terugkomen, dan piepen we wel anders.

Bij het inchecken moeten we zomaar € 25 p.p. betalen voor één of andere brandstoftoeslag. Je hebt geen enkele keus en dus een machtiging ingevuld. Het begin al goed..natuurlijk ook uit de rij gehaald voor contrôle door de douane. We waren bijna vergeten hoe het was vorig jaar, maar niet heus.
Maar niet getreurd, de koffers zijn ingecheckt en we gaan weer eens de inmiddels vertrouwde plaza inspecteren. Uiteindelijk komen we volgens traditie terecht bij Café Amsterdam waar we op het gemak lunchen.

Problemen

Net als we denken dat alles volgens schema verloopt, wordt er omgeroepen dat er problemen zijn met de wc's. Het kan nog wel even duren en later wordt er een ander vliegtuig ingezet.

Dus weer uit de boardingroom en terug naar de restaurantjes. Er wordt nog een voucher uitgereikt, maar op de ene of andere manier missen we die. We schuiven weer aan bij een tafeltje bij het raam en nemen een aantal consumpties.

Eindelijk wordt de definitieve vertrektijd dan 17.30 uur, 3 uur later dan de planning.
Op zich heel vervelend, maar nog veel vervelender voor onze vrienden die met Delta zijn gevlogen. Zij waren er al met het geplande schema 1,5 uur vroeger en wilden op ons wachten. Dus doe er nog maar 3 uur bij. Bellen kan niet, dus hopen dat er informatie wordt gegeven waarom wij niet op tijd aankomen.

Eindelijk in Orlando MCO

Rond 9.45 uur landden we op het vliegveld in Orlando. Het passeren van de douane kost erg veel tijd. Mensen die de papieren niet goed in hebben gevuld moeten weer terug en ook moet nu iedereen 2 vingerafdrukken inleveren en er wordt een foto gemaakt.

Maar één ding is wel fijn, we hoeven niet zo lang op de koffers te wachten, maar ook dan moeten we nog een keer met het douaneformulier en de koffers door een volgende douane, waarna weer de koffers moeten worden afgegeven. We waren bijna bij het treintje wat ons naar Arrivals moet brengen en komen tot de ontdekking dat de handbagage nog ergens is blijven staan toen we de koffers afgaven.
Vriendelijk verzocht bij de TSA of we terugmochten. Gelukkig.... de roltrap tegen de richting in, af... en daar stond alles nog. Al met al wel een beetje stressy.

Bij het laatste ophaalpunt gekomen werden we begroet door 2 bezorgde mensen die bij god niet wisten waarom het zo verlaat was. Ontvoerd, neergestort ??!!!



Taxi genomen en om 12 uur (Nederlandse tijd 06.00) ons aangemeld in het hotel. We wilden graag nog wat drinken na alle gedoe, maar de bar was al dicht.
Aan de overkant was nog wel een bar open van the Black Angus. Nou het bier en de Merlot smaakten heel erg lekker.

Vrijdag 25 februari

Na een onrustige nacht waren we al weer redelijk vroeg uit de veren. Trouwens een heerlijk bed, allebei een queensize. We hadden niets afgesproken, waardoor de anderen al waren ontbijten. Wij hebben toen een vroege lunch genomen bij Pondarosa.

's Middags de eerste kilometers gelopen om de omgeving en barretjes te leren kennen.

Ons eerste "dinner" gegeten bij de buren the Black Angus, steakhouse. Het was erg druk, daarom moesten we ruim 30 minuten wachten. Dit is een Amerikaanse gewoonte die ons Nederlanders vreemd is, behalve als je veel op vakantie gaat. Nu vinden wij het de normaalste zaak van de wereld.

De lobby van het steakhouse

Nog even wachten tot we aan tafel kunnen, meteen wat boekjes ingenomen zodat we plannen kunnen maken voor de volgende dagen.

Ribs en burgers bij The Black Angus

Lief he ?